Ludger-eucharistieviering en -processie in Essen-Werden

In Essen-Werden is het elke eerste zondag van september feest, Ludgerfeest. Dus ook op 1 september 2019. In de Ludgerbasiliek wordt dan een pontificale hoogmis opgedragen, gevolgd door een processie door de straten van deze kleine stad aan de Ruhr. Daarin wordt het gebeente van Ludger in een fraaie schrijn meegedragen. Het is een vele eeuwen oude traditie ter ere van de Utrechtse heilige, die daar begraven ligt in de stad waar hij zijn klooster heeft gesticht.

Uit de processie en vele andere zaken blijkt hoezeer de Zuilenaar Ludger de West-Duitse katholieken en protestanten aan het hart ligt, in het bijzonder in de drie plaatsen waar tastbare en indrukwekkende herinneringen aan hem bestaan: behalve Werden het stadje Billerbeck waar hij gestorven is, en Münster waar hij het bisdom stichtte.

In de hoogmis en bij de processie in Werden zijn altijd buitenlandse gasten aanwezig, bijna allen uit plaatsen die via de persoon van Ludger met Werden verbonden zijn, zoals Zele in België, Echternach en Utrecht, waar Ludger vandaan kwam en zijn eerste opleiding vond. Maar er zijn ook contacten ontstaan met Ludgerparochies in Nederland, zoals de Ludgerparochie in de Achterhoek. Sinds een jaar of twintig vestigt De Ludgerkring Oost-Gelderland op diverse manieren de aandacht op Ludger en zijn betekenis voor de christelijk-culturele ontwikkeling van met name Oost-Gelderland. In de Ludgerkring zitten ook Aaltensen. Geen wonder dus dat 1 september dit jaar de Ludgerparochie op uitnodiging van Werden ruim vertegenwoordigd was. De pastores Herman de Jong en Ronald den Hartog waren uitgenodigd deel te nemen aan de concelebratie van de H.-Mis. Voorganger was dit jaar bisschop Ackerman van Trier. In het welkom werd gezegd dat het mooi was dat hij voorging in deze Ludgermis, terwijl Ludger bijna twaalf eeuwen eerder zelf geen bisschop van Trier had willen worden, maar later wel voor Münster koos. Een mooie viering was het met prachtige zang. De bisschop vergeleek in zijn preek onze en Ludgers tijd met elkaar. Toen was het een missionaire kerk en nu weer, maar nu in een wereld die volgens hem apatheïstisch is. Er is wat het geloof betreft sprake van apathie; we halen onze schouders op. In fijne bewoordingen legde hij uit dat de weinige gelovigen van nu zo zouden moeten leven, dat het echt zin heeft te denken dat God bestaat. De processie met de schrijn trok door de straten van Werden en maakte een stop bij de protestante kerk. Daar is het elk jaar, zo werd gezegd, een wachten op de komst van Ludger, een soort van advent dus, als voorloper van de echte advent als aanloop naar Kerst. Advent, een mooi woord vond de predikant, het lijkt op het Engelse adventure, avontuur. Dat vond hij wel passen bij Ludger. Daarna in processie terug naar de basiliek voor de slotceremonie. Vervolgens een nazit met koffie en lunch in het Mariengymnasium vlakbij de basiliek. Daar waren we zeer welkom, plaatsen waren voor ons vrijgehouden en er heerste gezelligheid. En daar kennen Achterhoekers het synoniem van, Gemütlichkeit.

Eucharistieviering

Processie

Na de slotceremonie